رابطه پایبندی مذهبی و سبک‌ های هویت با کارآمدی خانواده

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه پایبندی مذهبی و سبک‌های هویت (اطلاعاتی، هنجاری، سردرگم/ اجتنابی) با کارآمدی خانواده است. این پژوهش با استفاده از روش همبستگی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه طلاب مرد و زن و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر قم می‌باشند که دارای مدت ازدواج بالای 1 و پایین 30 سال و در دامنه سنی بین 18 تا 45 سال قرار دارند. از این افراد نمونه‌ای متشکل از 388 نفر به صورت در دسترس، انتخاب شدند. شرکت کنندگان در این پژوهش ضمن ارائه برخی مشخصات جمعیت‌شناختی، به پرسش‌نامه‌های پایبندی‌مذهبی (JRAQ) (جان‌بزرگی، 1388)، سبک‌های هویت (ISI-6G) (وایت و همکاران) که توسط غضنفری (1383) در ایران هنجاریابی شده است و کارآمدی خانواده (SFEQI) (حیدری و همکاران، 1394) پاسخ دادند. داده‌های به دست آمده از طریق روش‌های آمار توصیفی و استنباطی، تجزیه و تحلیل شدند. چگونگی رابطه متغیرهای پژوهش، از روش آماری همبستگی پیرسون به دست آمد و برای بررسی توان پیش‌بینی، از رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد. یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد که کارآمدی خانواده با پایبندی مذهبی و سبک‌های هویت اطلاعاتی و هنجاری همبستگی مثبت و معنادار و با ناپایبندی و دوسوگرایی مذهبی همبستگی منفی معنادار دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که پایبندی مذهبی و دوسوگرایی مذهبی و همچنین سبک هویت اطلاعاتی، توان پیش‌بینی کارآمدی خانواده را دارند.

دانلود فایل