
دانشجو: رضا جلیلی بارنجی
استاد راهنما: حجت الاسلام دکتر عبدالاحد اسلامی
استاد مشاور:
استاد داور:
سال:
رشته: روانشناسی اسلامی
هدف این پژوهش بررسی آثار روان شناختی شرکت در مجلس امام حسین (علیه السلام) بود. بدین منظور ابتدا با توجه به پیشینه پژوهش متن مصاحبه نیمه سازمان یافته طراحی شد و بعد از آن متن مصاحبه در اختیار 11 نفر از کارشناسان علوم اسلامی و روانشناسی قرار گرفت و روایی محتوایی آن که شامل شاخص CVR و شاخص CVI بود تایید گردید. در ادامه، به روش نمونه گیری هدفمند از 45 نفر شرکت کننده مجالس امام حسین (علیه السلام) مصاحبه انجام گرفت و از آنها درباره آثار روان شناختی شرکت در این جلسات سوال شد. نمونه گیری تا رسیدن به اشباع در پاسخ ها ادامه یافت. مصاحبه ها ضبط شد و به روش تحلیل محتوا کیفی پاسخ های مصاحبه شوندگان کدگذاری و مقوله بندی شد. یافته ها و پاسخ ها در سه مقوله آثار شناختی، عاطفی-هیجانی و رفتاری تقسیم شد و همچنین هر این مقوله در دو بعد فردی و اجتماعی دیده شد و به نوعی به شش بخش تقسیم گردید. در میان آثار شناختی فردی می توان به باور به آمرزش گناهان، هدفمندی در زندگی، امام شناسی و افزایش ایمان به خدا، خودشناسی، معرفت افزایی، افزایش عقلانیت و در آثار شناختی اجتماعی افزایش انگیزه شناخت حقوق اجتماعی، شناخت گناهان اجتماعی قابل اشاره است. همچنین در آثار عاطفی فردی ارتباطه و عشق به خدا و اهل بیت (علیهم السلام)، ارتقای معنویت، صفای باطن و تهذیب نفس، آرامش و حال خوب، دریافت انرژی مثبت، جلوگیری از مشکلات روان شناختی، ثبات شخصیت، محل بروز و مدیریت احساسات و هیجانات، حیات بخشی و تولد دوباره، خوش اخلاقی و مهربانی، افزایش روحیه از خودگذشتگی، عفو و گذشت، احساس ارزشمندی و در آثار عاطفی اجتماعی آرامش جامعه، نشاط خانواده، انس گرفتن و ارتباط عاطفی با دیگران، تحکیم و تقویت بنیان خانواده، افزایش نوع دوستی در جامعه از جمله مواردی است که در میان پاسخ های مصاحبه شوندگان دیده می شود. در آثار رفتاری فردی: کنترل میل جنسی، بازداری از اعمال ناپسند و ترک ویژگی های بد اخلاقی و در آثار اجتماعی همبستگی و همدلی با نیازمندان، تواضع با دیگران، الگوی خانوادگی، آثار تربیتی در فرزندان، کاهش جرم و جنایت و افزایش امنیت در جامعه عمده ترین پاسخ های مصاحبه شوندگان بوده است.