نقش راهبردی توحید افعالی در تربیت اخلاقی

توحید افعالی به عنوان یکی از مهم ترین متعلقات ایمان بیانگر آن است که هر چه در جهان هستی روی می دهد و هر عملی که از هر موجودی سر می زند با نیرو، اذن و اراده ی خداوند انجام می گیرد و منسوب به اوست. اعتقاد به توحید افعالی آثار تربیتی و اخلاقی فراوانی را در بر دارد، به حدی که می توان گفت از راهبردهای اساسی در تربیت اخلاقی به شمار می آید و می تواند به طور پیوسته و پی در پی فضیلت های زیادی را برای انسان ها به ارمغان آورد. ساز و کار تاثیرگذاری توحید افعالی در فضائل و رذائل اخلاقی به وسیله ی اسناد و با نفی خودگروی انجام می گیرد. اسناد عبارت است از علت یابی و نسبت دادن امور و وقایع به علتشان است و خودگروی حاکی از تمایل و کشش انسان نسبت به خود است. نتیجه ی اعتقاد به توحید افعالی آراسته شدن به فضائلی همچون شکر، توکل، رضا، صبر، اخلاص، محبت و... و دور شدن از رذائل مانند شرک، عجب، کبر، ریا، بخل، غضب و ... است. به جهت این ویژگی مهم توحید افعالی از روش های مثل تلقین، تفکر، تقویت مبانی علمی، ادبیات توحیدی، تذکر و مراقبه در این نوشتار استفاده شده است. همچنین، برجسته کردن نقطه ای حیاتی در تربیت اعتقادی، اثبات توحید افعالی به عنوان راهبردی در تربیت اخلاقی، شرح و بسط اخلاق توحیدی، آسیب شناسی اخلاقی مبتنی بر اسناد، چرایی تاکیدات و سفارشات بزرگان اخلاق به سرمایه گذاری برتوحید و توحید افعالی را می توان از دستاوردهای این پژوهش به شمار آورد.

دانلود فایل