رابطه سبک زندگی اسلامی و عوامل شخصیت شادکامی و بهباشی روان شناختی

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سبک زندگی اسلامی و پنج عامل بزرگ شخصیت در بهباشی رواشناختی و شادکامی بود. جامعه پژوهش را دانشجویان و طلاب شهر قم تشکیل دادند که با استفاده از نمونه گیری در دسترس 911 دانشجو و طلبه به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های سبک زندگی اسلامی (ILST-75)، پنج عامل بزرگ شخصیت (گلدبرگ)، بهباشی روان‌شناختی ریف و شادکامی-افسردگی ژوزف و مک گریل پاسخ دادند. داده‌های به دست آمده از طریق روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (شامل همبستگی و رگرسیون)، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که بین سبک زندگی اسلامی و خرده مقیاس‌های آن با بهباشی روان‌شناختی و شادکامی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. هم چنین بین سبک زندگی اسلامی و تمام خرده مقیاس‌های آن و خرده مقیاس‌های بهباشی روان‌شناختی‌ای ارتباط معنادار وجود دارد. نتیجه دیگر رابطه معنادار صفات شخصیت با بهباشی و شادکامی بود. همچنین بین صفات شخصیت و خرده مقیاس‌های بهباشی روان‌شناختی هم رابطه معنادار وجود داشت، به جز رابطه بین برون‌گرایی با خودمختاری، تسلط بر محیط و زندگی هدفمند که معنادار نشدند. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که سبک زندگی اسلامی و خرده مقیاس‌های آن شامل مالی، اخلاق و زمان شناسی و صفات شخصیتی برون‌گرایی و گشودگی به تجربه قابلیت پیش‌بینی شادکامی را دارند. و هم چنین در پیش‌بینی بهباشی روان‌شناختی نتایج رگرسیون نشان داد که سبک زندگی اسلامی و خرده مقیاس‌های اخلاق، زمان‌شناسی، امنیتی، عبادی، تفکر و علم و مالی و صفات شخصیتی توافق، گشودگی به تجربه، ثبات هیجانی و برون‌گرایی توان پیش‌بینی بهباشی روان‌شناختی را دارند.هم چنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سبک زندگی اسلامی با کنترل عوامل شخصیتی توان پیش بینی شادکامی و بهباشی روانشناختی را به صورت خالص دارد. یافته‌های پژوهش نشان دادند، بهباشی روان‌شناختی و شادکامی متغیرهایی است که تحت تأثیر صفات شخصیتی و سبک زندگی اسلامی در افراد، بهبود می‌یابد. بنابراین تقویت پایبندی‌های دینی-اسلامی می‌تواند موجب تقویت و افزایش شادکامی و بهباشی روان‌شناختی در افراد شود. همچنین توجه به صفات شخصیتی افراد می‌تواند بسیاری از تغییرات شادکامی و بهباشی در افراد را موجب شود.

دانلود فایل