دانشجو: طه امیررستمی
استاد راهنما: حجت الاسلام دکتر سیدمحمدرضا موسوی نسب
استاد مشاور:
استاد داور:
سال:
رشته: تربیت اخلاقی
پژوهش حاضر با عنوان بررسی مبانی انسان شناختی و اهداف تربیت اخلاقی از ديدگاه علامه طباطبایی با تاکید بر تفسیر المیزان و با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. علامه طباطبایی ضمن اشاره به دو ساحت جسمانی و روحانی، برای انسان "روح" را مبدا حیات انسان دانسته و برای آن مراتبی از زنان نطفه تا عالی ترین مرتبه آن که در وجود مقدس حضرت پیامبر اسلام محمد مصطفی (ص) تجلی نموده است، مطرح کرده است. ایشان مهم ترین ویژگی روح که از جسم خاکی، حین سیر تطورات خلقت انسان پدیده آمده است و به اتحاد روح و جسم می انجامد را تجرد آن معرفی می کند. "فطرت" نیز از جمله مبانی انسان شناختی است که علامه بدان پرداخته است. از ویژگی های فطرت می توان به اشتراک آن در همگان، ثابت بودن آن در شرایط مختلف، شهود توحیدی فطرت و اتحاد فطری انبیاء(ع) اشاره نمود. از دیدگاه علامه، مدح های قرآن از انسان، مربوط به بعد روحی و توجه انسان به مبدا و معاد، و ذم های آن مربوط به بعد خاکی و توجه انسان به مادیات است. عقل، قلب، صدر و روباط فیمابین آنها، بی نهایت طلبی انسان در دو بعد الهی و نفسانی، که خدادوستی یا دنیاطلبی را در پی دارد، از جمله مبانی انسان شناسی هستند که با توجه به دیدگاه علامه به آنها پرداخته شده است. علامه طباطبایی هدف غایی و نهایی تربیت اخلاقی را رسیدن به مقام قرب الهی معرفی کرده است. رضایت الهی، فهم وابستگی محض انسان به حق تعالی، شکرورزی، تبعیت از حق و غیره را به عنوان اهداف میانی، مقدمه برای رسیدن به هدف غایی مطرح کرده است.
